Do rozmowy kwalifikującej zostają dopuszczone tylko te  osoby, które:

-rozpoczęły przygotowanie w roku szkolnym 2022/2023 kontynuowały w kolejnym 2023/2024

-na początku przygotowania złożyły deklarację

-wypełniały na miarę swoich możliwości, sumiennie, wyznaczone w deklaracji wymagania

-brały regularny udział w spotkaniach formacyjnych /wrzesień 2023-marzec 2024/

-uczestniczyły w formacji I piątkowej 

-posiadają indeks, w którym podpisami kapłanów naszej parafii jest poświadczone regularne uczestnictwo w celebracjach liturgicznych 

UWAGI WSTĘPNE:

-Sakrament Bierzmowania odbędzie się 12 kwietnia  o godz. 18.00. Szafarzem Sakramentu będzie bp Andrzej Przybylski. 

-Rozmowa kwalifikująca odbędzie się w następujących terminach:

a) piątek 23 marca 2024-  w godzinach 9.00-14.00.

b) ewentualny termin na rozmowę drugiej szansy

-Każdy z kandydatów wybiera  unikatową godzinę rozmowy, na którą należy przybyć punktualnie. 

-W wyjątkowych sytuacjach, gdy kandydat nie może przybyć na wyznaczoną rozmowę, należy zgłosić ten fakt wcześniej ks. Piotrowi i ustalić inny termin spotkania.

-Nieusprawiedliwiona nieboecność na rozmowie powoduje skreślienie z listy kandydatów do bierzmowania przystępujących w kwietniowym terminie.

NA SPOTKANIE, KTÓRE BĘDZIE PRZEPROWADZONE W FORMIE INDYWIDUALNEGO SPOTKANIA NALEŻY PRZYNIEŚĆ/PRZYGOTOWAĆ:

1. Indeks/segretator z pracami 

2. 170 zł- składka organizacyjna

4. Imię Świętego Patrona wybranego do Bierzmowania

5. Dane świadka do bierzmowania: imię i nazwisko

*Świadek spełniać następujące warunki:

-Mieć ukończone 16 lat;

-Być praktykującym katolikiem, który przyjął sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię;

-Prowadzić życie zgodne z wiarą;

-Dobrze jest by świadkiem bierzmowania był chrzestny. Funkcję świadka może oczywiście pełnić inna osoba spełniająca w/w warunki.

Oczywistym jest jednak, że w dniu bierzmowania są wyspowiadani i przystępują do Komunii św. Świadek ma za zadanie troszczyć się o to, aby bierzmowany postępował jak prawdziwy uczeń Jezusa Chrystusa i ma mu pomóc w wiernym wypełnianiu zobowiązań związanych z tym sakramentem (kan. 892).

Jeśli ktoś nie odpowiada tym wymaganiom, nie można takiej osoby prosić na świadka bierzmowania.

ROZMOWA BĘDZIE PROWADZONA W OPARCIU O NASTĘPUJĄCE ZAGADNIENIA:

1. Treść spotkań formacyjnych/ nakręcony filmik. 

2. Każdy zna na pamięć formułę kandydata z liturgii sakramentu:

Biskup: Droga młodzieży, powiedzcie przed zgromadzonym tu Kościołem, jakich łask oczekujecie od Boga w tym sakramencie?

Kandydaci: Pragniemy, aby Duch Święty, którego otrzymamy, umocnił nas do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad. 

3. W kilku zdaniach należy wykazać się znajomością:

-podstaw biblijnych tego sakramentu /co Biblia mówi                    o bierzmowaniu?/

-życiorysu Świętego Patrona i uzasadnić wybór imienia 

-skutków tego sakramentu

-podać motywację przystąpienia do tego sakramentu

-darów Ducha Świętego (podstawowa orientacja) oraz ich znaczenie w codziennym życiu 

ZAGADNIENIA DO ROZMOWY:

-DEFINICJA SAKRAMENTU BIERZMOWANIA: /Z YOUCATU/

BIERZMOWANIE jest SAKRAMENTEM, który jest dopełnieniem chrztu i w którym zostajemy obdarzeni Duchem Świętym. Kto w wolności decyduje się na życie jako dziecko Boże i poprzez znaki nałożenia rąk i namaszczenia KRZYŻMEM prosi o Ducha Bożego, otrzymuje siłę, aby świadczyć o Bożej miłości i potędze słowem i czynem. Staje się wówczas pełnoprawnym, odpowiedzialnym członkiem Kościoła katolickiego. 

Kiedy trener wysyła na boisko piłkarza, kładzie mu rękę na ramieniu i daje mu ostatnie wskazówki. W ten sposób można zobrazować bierzmowanie. Zostaje na nas położona ręka. Wkraczamy na „boisko życia”.

Dzięki Duchowi Świętemu wiemy, co mamy robić. Słowa Jego posłania dźwięczą nam w uszach. Czujemy Jego pomoc. Nie doznamy od Niego zawodu i będziemy zdecydowani grać dla Niego. Musimy tylko chcieć i Go słuchać. 

Definicja: BIERZMOWANIE (nazwa od bierzma, czyli belki podtrzymującej strop kościoła). Bierzmowanie wraz z chrztem i Eucharystią stanowią trzy sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego. Podobnie jak podczas Pięćdziesiątnicy Duch Święty zstąpił na zgromadzonych uczniów, tak samo Duch Święty zstępuje na każdego ochrzczonego, który prosi o dar Ducha Świętego. Umacnia go i wspiera do dawania świadectwa o Chrystusie.

Pismo Święte: Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił, abym ubogim głosił dobrą nowinę. Posłał mnie, abym opatrzył rany złamanych na duchu, abym głosił więźniom wyzwolenie, a zniewolonych uczynił wolnymi. Iz 61,1 204.

-PODSTAWY BIBLIJNE BIERZMOWANIA

Już w STARYM TESTAMENCIE lud Boży oczekiwał na wylanie Ducha Świętego na Mesjasza. Jezus żył w szczególnym Duchu miłości i doskonałej jedności ze swoim Ojcem w niebie. Ten Duch Jezusa był „Duchem Świętym” upragnionym przez lud Izraela. Był to też ten sam Duch, którego Jezus obiecał swoim uczniom, ten sam Duch, który 50 dni po Wielkanocy zstąpił na uczniów. I jest to ten sam Święty Duch Jezusa, który zstępuje na każdego, kto otrzymuje SAKRAMENT BIERZMOWANIA. 

Już w Dziejach Apostolskich, napisanych kilka dziesięcioleci po śmierci Jezusa, widzimy Piotra i Jana „bierzmujących”. Obaj podczas podróży misyjnej kładą ręce na chrześcijan, którzy niegdyś „byli ochrzczeni jedynie w imię Pana Jezusa”, żeby ich serca zostały napełnione Duchem Świętym. 113-120, 310–311 Pismo Święte: Gdy zobaczysz, że na kogoś zstępuje Duch i na nim pozostaje, wiedz, że on będzie chrzcił Duchem Świętym. J 1, 33

Definicja: KRZYŻMO (od gr. chrisma – olej do namaszczania i christos – namaszczony) olej powstały z połączenia oliwy z oliwek i żywicy balsamicznej. W Wielki Czwartek biskup poświęca je, żeby potem służyło przy chrzcie, bierzmowaniu, święceniach kapłańskich i biskupich, jak też podczas poświęcenia i błogosławieństwa ołtarzy! dzwonów. Olej symbolizuje radość, siłę i zdrowie. Namaszczeni krzyżmem ludzie powinni roznosić „woń Chrystusa” (2Kor 2.15). Pismo Święte: Zbliżcie się do Boga, a On zbliży się do was. Jk 4,8 205.

-SKUTKI BIERZMOWANIA

Podczas BIERZMOWANIA na duszy ochrzczonego chrześcijanina zostaje odciśnięte niezatarte duchowe znamię, które można otrzymać tylko raz i które takiego człowieka na zawsze naznacza jako chrześcijanina. Dar Ducha Świętego jest mocą z góry, dzięki której taki człowiek uwiarygodnia swoim życiem łaskę otrzymaną na chrzcie i staje się „świadkiem” Chrystusa. [1302-1305, 1317] Przyjąć sakrament bierzmowania oznacza zawrzeć z Bogiem swego rodzaju umowę.

Bierzmowany mówi: „Tak, wierzę w Ciebie, mój Boże, daj mi Twojego Ducha Świętego, żebym do Ciebie całkowicie należał, nigdy od Ciebie nie odstąpił i całe moje życie świadczył o Tobie duszą i ciałem, słowem i czynem, na dobre i na złe”.

A Bóg mówi: „Tak, ufam ci, moje dziecko – i obdaruję cię moim Duchem, czyli sobą samym. Będę cały twój. Nie odstąpię od ciebie w tym życiu tu na ziemi i tym w niebie. Będę w twoim ciele i twojej duszy, w twoich czynach i słowach. Nawet jeśli zapomnisz o mnie, ja będę przy tobie – na dobre i na złe”.

Kto może zostać bierzmowanym i czego wymaga się od kandydata do bierzmowania?  Każdy chrześcijanin, katolik, który przyjął SAKRAMENT CHRZTU i jest w stanie łaski uświęcającej, może być dopuszczony do BIERZMOWANIA. Stan łaski uświęcającej oznacza, że nie popełniło się żadnego grzechu śmiertelnego. Przez grzech śmiertelny człowiek odłącza się od Boga i może znowu pojednać się z Bogiem jedynie poprzez spowiedź. Młody chrześcijanin, który przygotowuje się do bierzmowania, znajduje się w jednej z najważniejszych faz swojego życia. Powinien zrobić wszystko, aby całym sercem i umysłem pojąć wiarę; powinien sam i z innymi modlić się o Ducha Świętego.

-SZAFARZ BIERZMOWANIA

Zazwyczaj SAKRAMENTU BIERZMOWANIA udziela BISKUP. W razie potrzeby biskup może wyznaczyć w swoim zastępstwie kapłana. W przypadku zagrożenia życia każdy kapłan może bierzmować.

-DARY DUCHA ŚWIĘTEGO:

1. Dar mądrości (hebr. hohma, gr. sofia, łac. sapientia) pozwala dostrzegać Boga i widzieć wszystko w Jego świetle, Jego oczami. Mądrość Boża przeciwstawia się mądrości czysto ludzkiej, ograniczonej do horyzontu doczesnego, do ludzkich tylko kryteriów i dążeń. Dzięki temu darowi człowiek ma spójną wizję świata i życia, w której wszystko ma swoje miejsce i czas, nie gubi ostatecznego powołania i przeznaczenia w Bogu.

2. Dar rozumu (hebr. bina, gr. synesis, łac. intellectus) umożliwia zrozumieć Boga i czło-wieka, rzeczy i wydarzenia, pojąć ich istotę i znaczenie, a nie tylko ślizgać się po powierzchni, zatrzymywać się na pozorach. Dzięki rozumowi człowiek poznaje rzeczywistość taką, jaka jest, ma wgląd w jej tajemnicę, rozumie jej złożone mechanizmy, powiązania przyczynowo-skutkowe, jej dobre i złe strony.

3. Dar rady (hebr. eca, gr. bule, łac. consilium) pomaga dokonywać słusznego wyboru w sytuacjach skomplikowanych i niejasnych, rozróżniać, co jest rzeczywistym dobrem, a co złem, co jest większym dobrem, a co mniejszym dla siebie i dla innych. Dzięki temu darowi człowiek nie gubi się w szczegółach, nie waha się bez końca, ale umie podejmować mądre, jednoznaczne decyzje w sprawach wielkich i małych, tak by sensownie przeżywać swoje życie i uczestniczyć coraz bardziej w wiecznym życiu Boga.